Disanje
Ćelije autotrofnih i heterotrofnih organizma razlažu organska jedinjenja hrane radi dobijanja iskoristive hemijske energije, ta energija im je potrebna i za disanje.
Oblici disanja
Aerobno disanje - organski molekuli hrane se razlažu u potpunosti, do ugljen-dioksida i vode.
- Kao krajnje sredstvo za oksidaciju, ugljenik se potpuno oksiduje uz pomoć elementarnog kiseonika (O2).
- Ugljenik završava u obliku ugljen-dioksida, a vodonik u obliku vode.
- Dobija se najveća moguća količina hemijske energije.
Ovakav oblik disanja se javlja kod mnogih bakterija i kod eukariotskih ćelija.
Anaerobno disanje - dešava se u odsustvu kiseonika.
- Ugljenik se oksiduje do ugljen-dioksida.
- Umesto kiseonika, sredstvo za oksidaciju su nitratni (NO3-) i sulfatni anjon (SO4 2-).
- Nitratni azot redukuje se do elementarnog azota (N2), slično kao i sulfatni sumpor do elementarnog sumpora (S).
Anaerobno disanje se javlja samo u nekim vrstama bakterijama.
Vrenje ili fermentacija - hrana se samo delimično razlaže, do prostijih organskih jedinjenja.
- Odvija se u odsustvu ili pri niskoj dostupnosti kiseonika.
- Količina iskoristive energije je mnogo manja.
- Delimičnim razlaganjem nastaju otpadni proizvodi.
Javlja se u mnogim prokariotskim i u eukariotskim ćelijama.
Načini disanja
Razmena gasova - U aerobnom disanju neprekidno se troši kiseonik i stvara ugljen-dioksid, kiseonik mora da ulazi, a ugljen-dioksid da izlazi.
Ventilacioni pokreti (udisaj i izdisaj) - stalan dotok vazduha do epitela.
- Vazduh mora biti bogatiji kiseonikom i siromašniji ugljen-dioksidom.
- Obavlja se pokretom mišića.
Zaključak
Kod životinja i drugih heterotrofa, glavni procesi i veze među njima su uglavnom jasni: hranu uzimaju gotovu, u obliku organskih jedinjenja. Potom je u kataboličkim procesima razlažu. Deo tih manjih organskih molekula ugrađuju u svoju citoplazmu i vanćelijske strukture, dok drugi deo razgrađuju u procesima disanja radi dobijanja potrebne energije.